Weer thuis
Door: Bert
11 Februari 2016 | Nederland, Eibergen
De laatste week van onze reis zaten we heel comfortabel in hotels in Phnom Penh en Siem Reap. Vreemd genoeg werkte internet daar vaak niet. Het lukte dan ook niet nog een verhaaltje te schrijven. Ook de eerste dagen thuis ging dat niet: de Ipad was leeg en de oplader zat in de bagage die pas enkele dagen later bij ons thuis arriveerde. Dat was vanwege een vertraging van het vliegtuig naar Singapore. Wij haalden daar op het nippertje onze vlucht naar huis, maar de bagage kon niet meer mee. Inmiddels is alles keurig thuis afgeleverd.
We kijken terug op een prachtige reis, die veel indrukken heeft achtergelaten. Mooie landen, veel aardige, vrolijke mensen, landen in opbouw - maar langzaam. En ook armoede en grote verschillen tussen arm en rijk. In Cambodja, vooral in de steden, wordt nogal veel gebedeld, door oorlogsinvaliden en door jonge moeders die met hun nog heel kleine baby's rondlopen, en zelfs 's nachts op de stoep op een dun kleedje liggen te slapen, hun kind (een keer zelfs drie kleintjes) bloot ernaast..... Gelukkig gebeurt er ook van alles om armoede te verminderen. Wij hebben in Siem Reap, een behoorlijk grote en heel drukke stad, een project bezocht waar arme en minder valide mensen werden opgeleid tot vakmensen, vaak op artistiek gebied: beeldhouwen, weven, zijde verven, ijzerwerk maken en lakken. Mooi om te zien hoe handig en geconcentreerd ze bezig waren, niet afgeleid door bezoekers zoals wij. Twaalfhonderd mensen werkten er!
Cambodja is een land met heel veel jonge mensen (de helft is jonger dan 21 jaar!), maar de meesten gaan naar school. Overal zie je drommen kinderen, meestal in hun schooluniform, op weg naar school gaan, of naar huis. En altijd weer groeten ze die vreemdelingen breed lachend. Prachtig!
Siem Reap is druk vanwege de ruïnes van Angkor Wat, oude tempelcomplexen en steden van in totaal wel 50 vierkante kilometer, meer dan 1000 jaar geleden in het oerwoud gebouwd, ruim een eeuw geleden door de Fransen herontdekt. Op sommige plaatsen hebben reusachtige bomen met hun wortels oude muren geheel overwoekerd. Onvoorstelbaar veel gedetailleerde versieringen in muren, soms kilometerslang! Je vraagt je af hoe dit allemaal gebouwd is kunnen worden. Wij hebben er twee dagen rondgefietst; toen waren we ook wel vol van alle beelden.
We hebben bijna zes weken genoten van mooie landen, van het fietsen - heerlijk dat we dat kunnen doen! - van het lekkere eten, van de zon die soms te warm was, en van veel ontmoetingen. Soms maar kort, soms intensiever. Maar het was ook weer fijn om thuis te komen! En, regen of geen regen, ik realiseer me eens te meer dat we in een mooi land wonen, waar eigenlijk onvoorstelbaar veel dingen goed geregeld zijn!
Ik probeer nog wat foto's te plaatsen; die zeggen soms meer dan woorden. Maar over drie foto's moet ik iets meer zeggen.
De vogeltjes: worden gevangen en daarna te koop aangeboden. Je koopt ze om ze weer vrij te laten. Dat lukt soms niet meer: ze zijn al zo versuft dat de handelaar ze zo weer pakt.....
De regels in de martelgevangenis van Pol Pot, de leider van de Rode Khmer: openlijke willekeur en dreiging met martelingen.
De killing fields: daar werden de mensen uit de martelgevangenis naar toe gebracht en vermoord. Gruwelijke verhalen gehoord, bv.over hoe baby's gedood werden. Op de foto zie je met enige moeite achter de ramen schedels metershoog opgestapeld liggen.
Na deze woorden komt mijn slotwoord er wat raar achteraan, maar het is niet anders.
Gegroet allemaal, ook van Jacqueline ( meerdere keren terecht "strong woman" genoemd), en tot ziens, vroeger of later.
We kijken terug op een prachtige reis, die veel indrukken heeft achtergelaten. Mooie landen, veel aardige, vrolijke mensen, landen in opbouw - maar langzaam. En ook armoede en grote verschillen tussen arm en rijk. In Cambodja, vooral in de steden, wordt nogal veel gebedeld, door oorlogsinvaliden en door jonge moeders die met hun nog heel kleine baby's rondlopen, en zelfs 's nachts op de stoep op een dun kleedje liggen te slapen, hun kind (een keer zelfs drie kleintjes) bloot ernaast..... Gelukkig gebeurt er ook van alles om armoede te verminderen. Wij hebben in Siem Reap, een behoorlijk grote en heel drukke stad, een project bezocht waar arme en minder valide mensen werden opgeleid tot vakmensen, vaak op artistiek gebied: beeldhouwen, weven, zijde verven, ijzerwerk maken en lakken. Mooi om te zien hoe handig en geconcentreerd ze bezig waren, niet afgeleid door bezoekers zoals wij. Twaalfhonderd mensen werkten er!
Cambodja is een land met heel veel jonge mensen (de helft is jonger dan 21 jaar!), maar de meesten gaan naar school. Overal zie je drommen kinderen, meestal in hun schooluniform, op weg naar school gaan, of naar huis. En altijd weer groeten ze die vreemdelingen breed lachend. Prachtig!
Siem Reap is druk vanwege de ruïnes van Angkor Wat, oude tempelcomplexen en steden van in totaal wel 50 vierkante kilometer, meer dan 1000 jaar geleden in het oerwoud gebouwd, ruim een eeuw geleden door de Fransen herontdekt. Op sommige plaatsen hebben reusachtige bomen met hun wortels oude muren geheel overwoekerd. Onvoorstelbaar veel gedetailleerde versieringen in muren, soms kilometerslang! Je vraagt je af hoe dit allemaal gebouwd is kunnen worden. Wij hebben er twee dagen rondgefietst; toen waren we ook wel vol van alle beelden.
We hebben bijna zes weken genoten van mooie landen, van het fietsen - heerlijk dat we dat kunnen doen! - van het lekkere eten, van de zon die soms te warm was, en van veel ontmoetingen. Soms maar kort, soms intensiever. Maar het was ook weer fijn om thuis te komen! En, regen of geen regen, ik realiseer me eens te meer dat we in een mooi land wonen, waar eigenlijk onvoorstelbaar veel dingen goed geregeld zijn!
Ik probeer nog wat foto's te plaatsen; die zeggen soms meer dan woorden. Maar over drie foto's moet ik iets meer zeggen.
De vogeltjes: worden gevangen en daarna te koop aangeboden. Je koopt ze om ze weer vrij te laten. Dat lukt soms niet meer: ze zijn al zo versuft dat de handelaar ze zo weer pakt.....
De regels in de martelgevangenis van Pol Pot, de leider van de Rode Khmer: openlijke willekeur en dreiging met martelingen.
De killing fields: daar werden de mensen uit de martelgevangenis naar toe gebracht en vermoord. Gruwelijke verhalen gehoord, bv.over hoe baby's gedood werden. Op de foto zie je met enige moeite achter de ramen schedels metershoog opgestapeld liggen.
Na deze woorden komt mijn slotwoord er wat raar achteraan, maar het is niet anders.
Gegroet allemaal, ook van Jacqueline ( meerdere keren terecht "strong woman" genoemd), en tot ziens, vroeger of later.
-
11 Februari 2016 - 17:41
Wout En Jelly:
Welkom thuis! Mooi dat jullie zo hebben (kunnen ) genieten!
Binnenkort moeten we bijpraten. Wij hebben ook van alles te vertellen. (leuke dingen vooral) -
11 Februari 2016 - 18:36
Esther:
geweldig dat jullie weer heelhuids thuis zijn ,, ik heb een beetje mee gereisd met jullie"
, Bert wat schrijf jij toch geweldig, t,is zo leuk om te lezen.
nu maar weer bij komen in Eibergen!! na wat jullie allemaal hebben beleefd,
en weer genieten van jullie gezin.
groetjes van ons, Esther en Jaap
-
11 Februari 2016 - 20:59
Coby:
Mooi dat jullie weer thuis zijn! We hebben jullie verhalen steeds gevolgd, ze waren mooi om te lezen. -
11 Februari 2016 - 21:08
Marian Pardijs:
Dank je wel voor je leuke verhalen. Ik heb ervan genoten.
Ik heb vaak oh,s en ahs geslaakt. Brrrrrrr, niks voor ons al die avonturen.
Nu gelukkig weer veilig en wel in Eibergen.
Groeten van WIm en Marian Pardijs -
13 Februari 2016 - 17:30
Coosje En Roel:
Dank dat jullie ons je reis lieten mee beleven. En ook dat je ons ook meenamen in jullie persoonlijke ervaringen. Welkom thuis en tot gauw. Misschien morgen al
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
