Laos uit, Cambodja in
Door: Bert
24 Januari 2016 | Cambodja, Stœ̆ng Trêng
Enkele dagen geleden ontmoetten we een stel uit Duitsland, ook fietsers, die we daarna nog meer gezien en gesproken hebben. En voor het eerst sinds dágen weer eens een stel Nederlanders. Dat praat toch wel gemakkelijker. Hoewel het voor Jacqueline kennelijk geen probleem is om drie talen door elkaar heen te spreken!
Ons volgende reisdoel was het gebied van de Vierduizend Eilanden. In de daar heel brede Mekong liggen veel kleine onbewoonde eilandjes, maar ook een paar grotere waar aardig wat mensen wonen en waar ook veel toeristen komen. Wij gingen eerst naar Don Kong, na een lange en echt hete fietstocht. Daarom de volgende dag maar niet met de fiets verder, maar met een bootje naar een volgend eilandje, Don Det Det. Dat is nogal populair bij westerse toeristen. Ik kreeg de indruk dat de plaatselijke bevolking niet veel respect voor die bezoekers heeft: zelfs als je ze groet (sabaidee) kijken ze de andere kant op en groeten niet terug. Voor ons een nieuwe ervaring. Op Don Det kwamen we Arne en Martina uit Duitsland weer tegen. Dankzij hen hebben we nu ook ervaring met Indiaas eten. Erg lekker, die curry's! De volgende dag (vandaag) hebben we samen gereisd. Eerst met een veerbootje naar het "vasteland", daarna verder met de fiets naar de grens met Cambodja. De grensovergang ging vrij vlot; ongeveer een half uur formulieren invullen. Het kost 37 dollar per persoon om het land in te mogen, en dat moet ook echt in dollars! Die hadden Arne en Martina niet, maar wij konden hen gelukkig helpen.
Als je Cambodja binnenkomt merk je gelijk dat het een ander land is. Laos is arm, maar het eerste deel van Cambodja is veel armer. Kleine hutten, bestaande uit één ruimte, met rieten daken, waar vaak gezinnen met veel kleine kinderen wonen. Die je allemaal heel enthousiast en vrolijk groetend toeroepen.
Verder bleek al na een paar kilometer dat de weg slechter werd, en dat er veel brandjes waren overal. Later waren dat echte branden. Pas na een tien- of twintigtal kilometer snapten we het: net als op Sumatra wordt al het bestaande afgebrand om daarna oliepalmen te planten. Die staan er inmiddels hier en daar al wel, kilometers lang, maar nog klein. Ik kreeg op enig moment echt asdeeltjes binnen, waardoor ik flink last kreeg van een droge keel. Qualm noemde Arne dat. Nou, kwalm is het! Gelukkig was het vandaag niet zo'n warme dag.
Stung Treng, ons einddoel vandaag, blijkt een leuke stad te zijn! Een verrassing; daar had ik na de armoede onderweg en die verbrande velden niet meer op gehoopt. Bovendien blijkt internet het hier weer goed te doen; dat was de afgelopen dagen wel anders.
Morgen staat een lange etappe gepland, omdat er onderweg geen guesthouses of hotels zijn. Wij hebben inmiddels een bus besproken die om kwart voor zeven vertrekt. We stappen na 90 km. uit, en fietsen dan nog 50 km.
Ik bedenk me ineens dat ik nog niet gemeld heb dat we de eerste pech gehad hebben: Jac had een lekke band. Daar had ze onderweg niets van gemerkt. Bij ons guesthouse kon ik hem repareren met de hulp van een Franse buurman die een emmertje water regelde. Dat had-ie veertig jaar geleden voor het laatst gedaan.
Ziezo, weer een verhaaltje klaar. Nog wat foto's erbij zoeken, hopelijk lukt dat weer, en dan weer naar bed; het is al bijna negen uur.....
Gegroet!
Ons volgende reisdoel was het gebied van de Vierduizend Eilanden. In de daar heel brede Mekong liggen veel kleine onbewoonde eilandjes, maar ook een paar grotere waar aardig wat mensen wonen en waar ook veel toeristen komen. Wij gingen eerst naar Don Kong, na een lange en echt hete fietstocht. Daarom de volgende dag maar niet met de fiets verder, maar met een bootje naar een volgend eilandje, Don Det Det. Dat is nogal populair bij westerse toeristen. Ik kreeg de indruk dat de plaatselijke bevolking niet veel respect voor die bezoekers heeft: zelfs als je ze groet (sabaidee) kijken ze de andere kant op en groeten niet terug. Voor ons een nieuwe ervaring. Op Don Det kwamen we Arne en Martina uit Duitsland weer tegen. Dankzij hen hebben we nu ook ervaring met Indiaas eten. Erg lekker, die curry's! De volgende dag (vandaag) hebben we samen gereisd. Eerst met een veerbootje naar het "vasteland", daarna verder met de fiets naar de grens met Cambodja. De grensovergang ging vrij vlot; ongeveer een half uur formulieren invullen. Het kost 37 dollar per persoon om het land in te mogen, en dat moet ook echt in dollars! Die hadden Arne en Martina niet, maar wij konden hen gelukkig helpen.
Als je Cambodja binnenkomt merk je gelijk dat het een ander land is. Laos is arm, maar het eerste deel van Cambodja is veel armer. Kleine hutten, bestaande uit één ruimte, met rieten daken, waar vaak gezinnen met veel kleine kinderen wonen. Die je allemaal heel enthousiast en vrolijk groetend toeroepen.
Verder bleek al na een paar kilometer dat de weg slechter werd, en dat er veel brandjes waren overal. Later waren dat echte branden. Pas na een tien- of twintigtal kilometer snapten we het: net als op Sumatra wordt al het bestaande afgebrand om daarna oliepalmen te planten. Die staan er inmiddels hier en daar al wel, kilometers lang, maar nog klein. Ik kreeg op enig moment echt asdeeltjes binnen, waardoor ik flink last kreeg van een droge keel. Qualm noemde Arne dat. Nou, kwalm is het! Gelukkig was het vandaag niet zo'n warme dag.
Stung Treng, ons einddoel vandaag, blijkt een leuke stad te zijn! Een verrassing; daar had ik na de armoede onderweg en die verbrande velden niet meer op gehoopt. Bovendien blijkt internet het hier weer goed te doen; dat was de afgelopen dagen wel anders.
Morgen staat een lange etappe gepland, omdat er onderweg geen guesthouses of hotels zijn. Wij hebben inmiddels een bus besproken die om kwart voor zeven vertrekt. We stappen na 90 km. uit, en fietsen dan nog 50 km.
Ik bedenk me ineens dat ik nog niet gemeld heb dat we de eerste pech gehad hebben: Jac had een lekke band. Daar had ze onderweg niets van gemerkt. Bij ons guesthouse kon ik hem repareren met de hulp van een Franse buurman die een emmertje water regelde. Dat had-ie veertig jaar geleden voor het laatst gedaan.
Ziezo, weer een verhaaltje klaar. Nog wat foto's erbij zoeken, hopelijk lukt dat weer, en dan weer naar bed; het is al bijna negen uur.....
Gegroet!
-
24 Januari 2016 - 14:59
Jaao:
Aan de foto's te zien zijn jullie aan de andere kant van deze ronde planeet -
24 Januari 2016 - 15:42
Bert:
je was sneller met lezen dan ik met het plaatsen van de foto's! -
24 Januari 2016 - 15:51
Geert En Mieke:
We begrepen al niet waarom we wel foto's zagen met Jacqueline op de fiets, maar nooit met Bert.
Maar na de foto "fietser met vracht" is het ons allemaal duidelijk........ -
24 Januari 2016 - 17:38
Truus:
brr moet al hoesten toen ik die walm zag...leuk die foto van die kindjes..geniet lekker verder...
-
24 Januari 2016 - 18:47
Albertine:
En.... nog gefeliciteerd Bert, zag dat het blijkbaar de 22ste niet overgekomen was.
Wat een andere wereld, jullie zullen je regelmatig verwonderen om wat je ziet.
Hier gaat alles z'n gangetje en hopen dat je weer snel terug komt zodat we weer met z'n vieren kunnen tennissen. (als het weer het toelaat) geniet nog even! -
24 Januari 2016 - 19:49
Chris En Ineke:
Dag Bert en Jacqueline,
We lezen steeds met veel interesse jullie reisverslagen. Kunnen ons natuurlijk ook steeds aardig voorstellen hoe het daar is, ook al zijn we niet op de plekken geweest waar jullie tocht nu langs gaat. Het roept sfeerherinneringen op...
Geniet lekker van de komende weken, met alle indrukken die nog komen gaan!
Groetjes en tot ziens in Eibergen
-
24 Januari 2016 - 20:34
Pim:
Weer leuk te lezen Bert en Jacq.
Wij zitten inmiddels op onze vaste plek op Aruba.
De warmte is behoorlijk. We merken ook dat het fietsen tegen de eind on en berg opwaarts met de jaren wat zwaarder wordt en we hoeven ook niet meer zoveel.
Lekker in de schaduw op de veranda zitten of zoals net in de schaduw wat kozijnen verven is ook genieten.
Nou fiets ze nog even met veel plezier. HINKE EN pim. -
24 Januari 2016 - 21:30
Joke :
Leuk te lezen wat jullie zien en beleven, veel fietsplezier! -
24 Januari 2016 - 23:37
Tjak:
Bedankt Jacq en Bert voor weer een heel mooi, leuk geschreven verslag.
Tijdens het lezen stelde ik mij voor hoe het zou zijn als ik met jullie was meegegaan.
Want één ding mis ik, namelijk hoe onderweg de sanitaire voorziening is!
Veel plezier verder! -
25 Januari 2016 - 07:08
Bert:
tja, Tjak! Over de sanitaire voorzieningen valt wel het een en ander te vertellen. Doe ik met plezier binnenkort. groeten, ook aan Oma Emmy. -
25 Januari 2016 - 19:17
Vim:
Inderdaad. Weer een gezellig verslag uit de OOST. (En via de W.A een verslag uit de WEST).
Bert en Jacq. zitten jullie in de DROGE TIJD daar. De foto's toont nog niet zoveel groen.
Wat een armoe daar bij die hutjes, geen "moestuintje/vee".
Veel succes met alles. -
26 Januari 2016 - 12:12
Ruud En Marianne:
Hallo medefietsers, hier een berichtje van de fietsers uit Nijmegen over de route. Wij hebben vandaag na Chlong de alternatieve route gevolgd, zoals beschreven op p. 95 van het routeboekje, en in tegenstelling tot wat daar staat bij km 31.2 houdt het asfalt niet op, er ligt in elk geval asfalt tot de autopont op km 52.2. Wij verblijven nu in het stadje Stung Trong (hier alleen zeer eenvoudige accommodatie), dus ik kan niet zeggen of het de verdere weg naar Kampong Cham asfalt blijft, maar hier in Stung Trong zie ik in elk geval nog asfalt. We laten het jullie even weten omdat de weg vanaf Chlong naar hier inderdaad een erg leuke weg is, met prachtige palmen en andere fruitbomen, mooie tempels en gezellige bedrijvigheid in de huizen van de lintbebouwing, en bovendien heel weinig verkeer! Wel, misschien hebben jullie iets aan deze tip. Hartelijke groet van Ruud en Marianne
P.S. Leuk om jullie verslagen te lezen. Ons reisblog is www.marianneenruudopdefiets.reismee.nl
-
26 Januari 2016 - 14:39
Ruud Van De Plassche:
Hallo Bert,
Dit bericht ook weer via jullie blog omdat ik ook jouw adres niet heb. Het mijne is ruudvdplassche@gmail.com
Gezien jullie beslissing ook de alternatieve route te volgen, laat ik nog weten dat wij niet het door AWOL genoemde Num Lim guesthouse hebben genomen (we hadden het 2e (onverharde) weggetje rechts gemist), maar nu in een hotel verblijven dat iets verder aan de hoofdstraat ligt aan de eerste verharde afslag rechts. Ook ietwat Spartaans en ongezellig, maar wel schoon, terwijl we later zagen dat het Num Lim er van buiten nogal groezelig uitzag.
Groet en fijne tocht gewenst morgen, R&M
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
