In Fang, na vier fietsdagen

Echt waar, geheel volgens plan, zijn we na vier prachtige dagen fietsen in Fang aanbeland. Dat moet wel betekenen: 1: dat de tocht goed is uitgestippeld door Asian Way of Life (we zijn ook nog nergens verkeerd gereden)of 2: het komt door de strakke planning van Jacq., of 3: we waren toch goed gezegend. Of 4: alle drie de antwoorden zijn juist!
Thailand is een prachtig land; mooie rijstvelden, teakbossen en op een aantal plaatsen vruchtbare akkers met sinaasappel- bananen- en palmbomen. En allerlei tuinbouwproducten; zelfs zo nu en dan aardappelen (hoaste zo goed as mient). Je ziet overal groepjes mensen in de volle zon bezig met de oogst. Met zo'n punthoed op, en ook vaak met een doek om het gezicht. Want warm is het wel, na 11 uur is het zo'n 30*. Dat duurt dan tot een uur of vier; daarna wordt het koeler. Maar om 6 uur is het ineens donker!
Die producten zijn overal in stalletjes te koop. Ik meende te weten dat je moest afdingen, maar bij de eerste de beste tros bananen kreeg ik al een lesje: ik wilde afdingen van 10 naar 8 baht (10 baht is 24 eurocent). De twee verkoopsters lachten me vierkant uit: 't was 10! Lekkere bananen trouwens, van die kleine.

Je kunt onderweg van alles kopen. Voor de twee koekiesmonsters uit Eibergen kan ik melden dat er overal heerlijke koekjes te koop zijn. Allerlei soorten! Teun, wil jij dat even aan Cas voorlezen? Maar ik moet eerlijk wezen: zo lekker als de koggetjes bij de Hema heb ik ze nog maar een keer gehad!

De tweede dag kwamen we bij de olifanten. Dat is een show voor toeristen, maar beslist leuk. Een ritje op zo'n lummel, al heen en weer schommelend, ook door de rivier, is een belevenis.En daarna tonen ze allerlei kunsten: hoe ze zware balken heen en weer sjouwen, maar ook hoe er eentje met een penseel in zijn slurf een boom schildert. Onwaarschijnlijk precies, die fijne motoriek van zo'n zware jongen!
Daarna onderaardse grotten bezocht. Van een enorme omvang soms, en even later zijn het weer kleine kruipdoor-gangetjes ("mind your head", en dat 100 keer; het is er ook pikdonker). De mooiste stalag-nieten en stalac-tieten gezien (Teun, kun je dat allemaal ook al lezen?). Al met al "zeer de moeite waard", om met broer Jan te spreken.
De overnachtingen zijn steeds weer een verrassing: nu eens een bungalow zonder airco, dan een huisje waar de wastafel verstopt is, en de kraan harder lekt dan de wastafel doorloopt... Maar we vermaken ons ermee. Totnogtoe waren het steeds mooie, idillische plekjes. En elke keer weer is het eten een aardigheid. Bijna altijd buiten natuurlijk;op zich al een genot.

Jac heeft het een paar dagen rustig aan gedaan met het eten; haar maag was wat van streek. Maar ze is er niet van aan de Dunne geraakt, en vandaag ging het weer beter.

De fietstocht vandaag bgon met een klim van 4 km. van 5%, maar die viel eigenlijk mee. We begonnen er ook vroeg aan: om kwart over zeven zaten we op de fiets. Dan is het een heerljk weertje! Het bleef vandaag trouwens vrij koel; we fietsten "boven" zelfs een tijdje in de mist. Daarna was het een flinke tijd bewolkt, wat ook lekker was. En, nogmaals, prachtige uitzichten!

Nog een paar dingen die me opgevallen zijn. Allereerst de geuren. In de (vele) tempels, maar ook op allerlei andere religieuze plaatsen, ruik je voortdurend wierook. Verder ruik je onderweg, vooral in de stad, maar ook op andere plaatsen, de hele dag de geuren van eten dat gekookt wordt. 's Morgens vroeg wordt er al kip gefrituurd! En verder ruik je ook nog al eens geurtjes die minder prettig zijn.

Dan de foto's van de koning. Die hangen overal. Steeds staat hij in een andere pose. Van een jonge man tot oude, steeds met die te grote bril op, die ook nog vaak scheef staat. Soms kijkt hij met een oog over een glas heen. Die koning ziet er een beetje verlegen uit; hij lacht nooit, en wuift ook bijna nooit naar de mensen die hem (op de foto) toejuichen. Meestal draagt hij een burgerkostuum. Vaak staat hij voor een project dat door hem is opgezet. Propagandistisch aandoende foto's dus. Soms draagt hij een ceremonieel kostuum; dan staat hij er net zo op als vroeger bij ons prins Claus.... Maar nooit in militair uniform. De betekenis van de koning is meer religieus dan politiek van aard; je ziet ook op veel plaatsen dat de foto van de koning aanbeden wordt, of dat men er offers brengt. Ook heel mooi vond ik het opschrift op een vrachtauto'tje van (zeg maar) Gemeentewerken: "Long live the King". Dat zie ik in Eibergen nog niet gebeuren....

Ik stop. Een volgende keer nog wat over de honden, de geluiden en het plastic onderweg. Niet alles tegelijk. Conclusie tot op vandaag: de FPU is een mooi ding! Allemaal gegroet, ook van Jacqueline.